Wat is De Ziekte van Stargardt?
De Ziekte van Stargardt is een erfelijke
oogaandoening die afwijkingen in het centrale zicht veroorzaakt op zeer
jonge leeftijd. Het tast de macula aan, het centrale gedeelte van het netvlies
waardoor men scherp ziet. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van
Maculadegeneratie. De Ziekte van Stargardt veroorzaakt progressieve
slechtziendheid en, in sommige gevallen, bijna
blindheid. Deze aandoening begint meestal rond het zesde of
zevende levensjaar.
Bekijk onze
hulpmiddelen
voor de Ziekte van Stargardt.
De Ziekte van Stargardt is vaak een recessief erfelijke
aandoening, waarbij degene met deze aandoening een gen van beide ouders erft om
deze aandoening te veroorzaken. Er zijn ook gevallen bekend van een dominante
variant, waarbij een gen van slechts één ouder de aandoening veroorzaakte. Het
gen die de Ziekte van Stargardt veroorzaakt is bekend, waardoor de hoop op een
goede behandeling is toegenomen.
Wat zijn de symptomen van de Ziekte van Stargardt?
Symptomen voor de Ziekte van Stargardt zijn:
- overgevoeligheid voor fel licht
- beelden lijken golvend
- blinde vlekken
- wazig zicht
- moeite met onderscheiden van kleuren
- moeite met beperkt licht
- toenemende moeite met het herkennen van gezichten
Wat kan men verwachten van de Ziekte van Stargardt?
Verminderd zicht als gevolg van de Ziekte van Stargardt kan
niet worden gecorrigeerd door middel van een bril of lenzen. Het merendeel van
de mensen van de Ziekte van Stargardt krijgt te maken met aanzienlijk toenemende
slechtziendheid. In sommige gevallen blijven perifeer zicht (zijkanten) en
nachtzicht wel in tact.
Meer informatie over de Ziekte van Stargardt
Er is uitgebreide informatie beschikbaar over de Ziekte van
Stargardt. Deze informatie is bedoeld om te informeren over de meest
belangrijke aspecten van deze oogaandoening en is niet bedoeld als vervanging
van de informatie die men van de arts of oogspecialist ontvangt. Links naar
websites met meer informatie worden gegeven, alsmede informatie over
hulpmiddelen die kunnen helpen wanneer er is vastgesteld dat men de Ziekte van
Stargardt heeft.
Het internet biedt uitgebreide informatie over de Ziekte van Stargardt en de
meeste landen hebben één of meer verenigingen of steungroepen voor mensen die de
Ziekte van Stargardt hebben. Onze aanbevelingen kan men terugvinden onder de tab
“Hulpmiddelen”.
Leven met De Ziekte van Stargardt
Te horen krijgen dat het zicht is aangetast door de Ziekte van
Stargardt kan de wereld op zijn kop zetten. Als de eerste emoties
zakken, kan de wetenschap dat men niet de enige is wellicht steun geven. Er zijn
veel mensen in dezelfde situatie, sommige die zelf net de diagnose hebben
gekregen en sommige die al jaren met de Ziekte van Stargardt leven. Hieronder
vertelt Bram Rutgers van der Loeff hoe hij al jaren omgaat met Keratoconus en
hoe hij nog steeds een productief en onafhankelijk leven leidt.
Bram Rutgers van der Loeff is voorzitter van de
Macula
Degeneratie Vereniging. Hij heeft de Ziekte van Stargardt, een van de 6 vormen
van Juveniele Macula Degeneratie (JMD). Meneer Rutgers van der Loeff heeft
altijd veel interesse gehad in cijfers en daar in z'n studie en eerste banen ook
veel mee gewerkt. Op zijn tijd stuurt Bram artikelen, cijfers en gegevens over
blind- en slechtziendheid, die hij gevonden heeft, door naar Optelec. Er zit
veel relevante informatie tussen waar wij baat bij hebben bij onderzoeken.
‘Ik heb lang en met veel plezier tennis gespeeld. Toen ik in 1992 de bal
slecht kon zien ben ik ermee gestopt. Pas omstreeks 2005 ben ik erachter gekomen
dat ik een oogaandoening heb. Juveniele Macula Degeneratie is aangeboren maar is
bij mij op late leeftijd opgetreden. In 2007 ben ik op de Ziezo beurs in contact
gekomen met de MD vereniging, hier ben ik lid van geworden, later bestuurslid en
vervolgens voorzitter. Als voorzitter van de MD Vereniging houd ik vaak
inleidingen. Een tekst voorlezen kan niet meer, nu schrijf ik met een dikke
stift op een kladblok steekwoorden op. Dat is mijn eerste hulpmiddel. Ik maak
graag zelfstandig lange wandelingen, per week zo'n 15 kilometer, dan neem ik
mijn elektronische handloep mee om de routebeschrijving te zien en wandelborden
te lezen. Cijfers vind ik interessant en belangrijk, deze zoek ik op via mijn
computer met ZoomText. Een tip die ik ieder met MD of JMD wil meegeven is om
lid te worden van de MD vereniging, zo blijf je op de hoogte van resultaten van
o.a. recente onderzoeken en nieuwe ontwikkelingen die zich in de branche
afspelen. Kijk op
http://www.mdvereniging.nl/
wat wij voor u kunnen betekenen.’
Bram Rutgers van der Loeff, Den Haag
Veel mensen met de Ziekte van Stargardt blijven de dingen
doen die zij altijd al deden. Het kan zijn dat men het periferale zicht meer
gaat gebruiken en de andere zintuigen meer gaat gebruiken gedurende de dag.
Indien men slechtziendheid ervaart als gevolg van de Ziekte van Stargardt dan
zijn er
hulpmiddelen beschikbaar die kunnen
helpen met de taken waar men moeite mee heeft. Deze hulpmiddelen
kunnen ondersteuning geven bij taken waar men het zicht voor nodig heeft en
kunnen helpen om een vol en onafhankelijk leven te blijven leiden.